Πρόγραμμα Ἰουλίου 2021

 

ΙΕΡΟΣ  ΝΑΟΣ  ΑΓΙΟΥ  ΝΙΚΟΛΑΟΥ  ΙΛΙΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

MHNOΣ    ΙΟΥΛΙΟΥ  2021

 

 1/7/021    ΠΕΜΠΤΗ    (Ἁγ.  Ἀναργύρων)   

                                               7 π.μ.  Ὄρθρος  - Θεία  Λειτουργία  - Ἁγιασμός

 3/7/021    ΣΑΒΒΑΤΟ   

                                               7  π.μ.  Ὄρθρος  -  Θεία  Λειτουργία

 4/7/021   ΚΥΡΙΑΚΗ           7 π.μ.  Ὄρθρος  -  Θ. Λειτουργία    

7/7/021    ΤΕΤΑΡΤΗ   (Ἁγίας  Κυριακῆς) 

                                               7 π.μ.  Ὄρθρος  -  Θ. Λειτουργία

                                               7 μ.μ. Ἱερά  Παράκλησις  Ἁγ.  Κυριακῆς

10/7/021   ΣΑΒΒΑΤΟ  

                                              7 π.μ.  Ὄρθρος  -  Θ. Λειτουργία                 

11/7/21   ΚΥΡΙΑΚΗ      (Ἁγίας  Εὐφημίας  και  Ἁγίας  Ὄλγας)

                                              7 π.μ.  Ὄρθρος  -  Θεία  Λειτουργία

14/7/021  ΤΕΤΑΡΤΗ                                                                                                   

                                             7 μ.μ. Ἱερά  Παράκλησις  Ἁγ. Φανουρίου - Φανουρόπιττες

17/7/021   ΣΑΒΒΑΤΟΝ

                                              7  π.μ.  Ὄρθρος  -  Θεία  Λειτουργία

18/7/021   ΚΥΡΙΑΚΗ  (Τῶν  Ἁγ.  Πατέρων  Δ΄ Οἰκουμ.  Συνόδου+ Ἁγίας  Μαρίνης)

                                              7 π.μ.  Ὄρθρος  -  Θεία  Λειτουργία

19 – 7 – 2021   ΔΕΥΤΕΡΑ      

                                          8 μ.μ.     ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ  ΕΙΣ  ΠΡΟΦΗΤΗ  ΗΛΙΑ   

20/7/021  ΤΡΙΤΗ   (Προφήτου  Ἡλιοῦ)

      7 π.μ.  Ὄρθρος  καί  Πανηγυρική  Θεία  Λειτουργία εἰς  Ἁγ.  Νικόλαο

21/7/021   ΤΕΤΑΡΤΗ

                                             7 μ.μ.   Ἱερά  Παράκλησις  Θεοτόκου

24/7/021  ΣΑΒΒΑΤΟ   

                                             7 π.μ.  Ὄρθρος  -  Θεία  Λειτουργία

25/7/021   ΚΥΡΙΑΚΗ   (Κοίμησις  Ἁγίας  Ἄννης)  

                                            7 π.μ.  Ὄρθρος –  Θεία  Λειτουργία

26/7/021   ΔΕΥΤΕΡΑ  (Ἁγίας  Παρασκευῆς)

                                            7 π.μ.  Ὄρθρος –  Θεία  Λειτουργία

27/7/021   ΤΡΙΤΗ         (Ἁγίου  Παντελεήμονος)  

                                           7 π.μ.  Ὄρθρος –  Θεία  Λειτουργία

28/7/021  ΤΕΤΑΡΤΗ 

                                         7 μ.μ.   ΑΓΙΟ  ΕΥΧΕΛΑΙΟ

31/7/021  ΣΑΒΒΑΤΟ    7 π.μ.  Ὄρθρος –  Θεία  Λειτουργία

                                                                      

                                                                                           ΕΚ  ΤΟΥ  ΙΕΡΟΥ  ΝΑΟΥ

Περί Θείας Εὐχαριστίας (9ον)

 

ΘΕΙΑ   ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ  (9^ον)

    Συνέχεια  ἐκ  τοῦ  προηγουμένου ……….

        Ὁ  λειτουργός  μᾶς  προσκαλεῖ  με  την  φράση:   «Μετά  φόβου  Θεοῦ,  πίστεως  καί  ἀγάπης  προσέλθετε».   Τά  λόγια  αὐτά,  λέγει  ὁ  Ἱερός  Χρυσόστομος,  δέν  εἶναι  τοῦ  ἱερέως,  ἀλλά  τοῦ  ἴδιου  τοῦ  Χριστοῦ,  ὁ  ὁποῖος  δανείζεται  τό  στόμα  και  τά  χέρια  τοῦ  λειτουργοῦ  για  νά  σέ  προσκαλέσει  και  να  σοῦ  μεταδώσει  με  τά  ἴδια  του  τά  χέρια  το  Σῶμα  Του  και  το  Αἷμά  Του.

    «Μετά  φόβου  Θεοῦ,  πίστεως  καί  ἀγάπης  προσέλθετε».   Ὅλοι  ὅσοι  ἔχετε  προετοιμασθῆ  διά  τῆς  μετανοίας  καί  ἐξομολογήσεως  καί  προσευχῆς,  προσέλθετε,  γιά  νά  κοινωνήσετε  τοῦ  ἀληθινοῦ  σώματος  καί  ἀληθινοῦ  αἵματος  τοῦ  Κυρίου  ἡμῶν  Ἰησοῦ  Χριστοῦ.  Νά  προσέλθετε  ἐπίσης  μέ  φόβο  Θεοῦ,  δηλ.  μέ  ἄπειρον  σεβασμόν  πρός  τόν  Θεόν,  καί  μέ  θερμή  πίστη,  ὅτι  πραγματικά  τό  εὑρισκόμενο  ἐντός  τοῦ  Ποτηρίου  εἶναι  τό  Σῶμα  καί  τό  Αἷμα  τοῦ  Κυρίου.  Νά  προσέλθετε  ἀκόμη  μέ  εἰλικρινή  ἀγάπη  καί  πρός  τόν  Θεόν  καί  πρός  ὅλους  τούς  ἀνθρώπους.

      Χωρίς  αὐτούς  τούς  ὄρους  ἡ  προσέλευσις  στήν  μετάληψιν  τῶν  ἀχράντων  μυστηρίων,  συντελεῖ  εἰς  κρίσιν  καί  καταδίκην  μᾶλλον,  παρά  εἰς  ὡφέλειαν.  Ὁ  φόβος  τοῦ  Θεοῦ,  ἡ  πίστις  καί  ἡ  ἀγάπη  εἶναι  τά  τρία  μεγάλα  ἐφόδια  τῆς  ψυχῆς,  σύμφωνα  μέ  τούς  Πατέρες  τῆς  Ἐκκλησίας  μας,  διά  τήν  ἀξίαν  Κοινωνίαν.

   «Μετά  φόβου  Θεοῦ».  Στήν  ψυχή  κάθε  χριστιανοῦ  πρέπει  νά  ἐγκατοικῇ  ὁ  φόβος  τοῦ  Θεοῦ.  Καί  ποιός  εἶναι  ὁ  φόβος  Θεοῦ;   Εἶναι  ἡ  βαθειά  εὐλάβεια  τήν  ὁποίαν  πρέπει  νά  αἰσθάνεται  ἠ  ψυχή  μας  ἐνώπιον  τοῦ  μεγάλου  μυστηρίου.  Εἶναι  ἡ  συναίσθησις  ἡ  ὁποία  πρέπει  νά  πλημμυρίζῃ  τόν  ἐσωτερικόν  μας  κόσμο,  ὅτι  εἴμεθα  ἁμαρτωλοί  καί  ἀνάξιοι  νά  δεχθοῦμε  μέσα  μας  τόν  καθαρόν  καί  ἀναμάρτητον  Κύριον.  Εἶναι  ἐπίσης  καί  ἡ  μεγάλη  προσοχή  ἡ  ὁποία  πρέπει  νά  χαρακτηρίζῃ  τόν  χριστιανό  κατά  τήν  μεγάλην  αὐτήν  ὥραν  πού  ἑτοιμάζεται  νά  κοινωνήσῃ.

        Ὅταν  τά  Χερουβείμ  μέ  εὐλάβεια  περιΐπτανται  τοῦ  θρόνου  τοῦ  Θεοῦ  καί  λατρεύουν  Αὐτόν  καί  ψάλλουν  τόν  ἀγγελικόν  ὕμνον  «Ἅγιος,  Ἅγιος,  Ἅγιος,  Κύριος  Σαββαώθ,  πλήρης  ὁ  Οὐρανός  καί  ἡ γῆ  τῆς  δόξης  σου»,  ὅταν  λοιπόν  αὐτά  τά  ἀγγελικά  πνεύματα  μέ  τόση  εὐλάβεια  ἵστανται  ἐνώπιον  τοῦ  Κυρίου,  μέ  πόσην  μεγαλυτέραν  εὐλάβειαν  πρέπει  ἐμεῖς  νά  παριστάμεθα  ἐνώπιον  τοῦ  ἀγίου  μυστηρίου;

        Ὁρισμένοι,  πλησιάζουν  καί  κοινωνοῦν  χωρίς  φόβο,  χωρίς  συναίσθηση,  χωρίς  καμμία  εὐλαβεια.  Τό  φαινόμενο  αὐτό  παρατηρεῖται  σέ  ὅλες  τίς  ἐποχές  ἀκόμα  καί  στήν  ἐποχή  τοῦ  Ἱεροῦ  Χρυστοστόμου,  ὁ  ὁποῖος  σέ  ἕνα  του  λόγον  τούς  ἐπιπλήττει  λέγοντας:

  «Βλέπω  πολλούς,  οἱ  ὁποίοι  πρόκειται  νά  πλησιάσουν  τήν  τράπεζαν,  νά  θορυβοῦν,  νά  πηδοῦν,  νά  ὑβρίζωνται,  νά  πέφτει  ὁ  ἔνας  πάνω  στόν  ἄλλον,  καί  ἀντί  ὡφελείας,  τήν  τιμωρίαν  μᾶλλον  νά  προκαλοῦν  στόν  ἐαυτόν  τους.  Δέν  μᾶς  εἶναι  ἀρκετό,  τό  ὅτι  προσερχόμεθα  στό  ναό  γεμάτοι  ἀπό  ἁμαρτήματα,  ἀλλά  καί  αὐτή  τήν  ὥρα  πού  πλησιάζομε  νά  κοινωνήσωμε  δέν  μποροῦμε  νά  εἴμεθα  χωρίς  πλημμελήματα;  Διότι  ὅταν  φιλονικοῦμε,  ὅταν  θορυβοῦμε,  ὅταν  μέ  τήν  διαγωγήν  μας  πληγώνουμε  καί  δαγκώνουμε  ὁ  ἔνας   τόν  ἄλλον,  πῶς  εἶναι  δυνατόν  νά  ποῦμε  ὅτι  εἴμεθα  ἔξω  ἀπό  ἁμαρτήματα;  Τί  τρέχεις,  τόσο  βιαστικός  νά  πλησιάσῃς;  πές  μου.  Ἐνῶ  ἔδειξες  ἐγκαρτέρησιν  καί  ἐπί  τόσην  ὥραν,  παρηκολούθησες  τά  τελούμενα  καί  δέν  ἐκουράσθης,  τώρα  λοιπόν  πού  πρόκειται  νά  προσέλθῃς  καί  νά  κοινωνήσῃς,  αἰσθάνεσαι  τόσην  μεγάλην  κούρασιν  γιά  τό  λίγο  χρονικό  διάστημα  πού  ἀπέμεινε;  Δέν  ἀντιλαμβάνεσαι  ὅτι  μέ  τόν  τρόπον  αὐτόν  πρόκειται  νά  τά  χάσῃς  ὅλα;  Διατί  βιάζεσαι;  Εἰπέ  μου.  Νομίζεις  ὅτι  εὑρίσκεσαι  ἀνάμεσα  ἀπό  ἀνθρώπους;  ἔχεις  τήν  ἰδέα  ὅτι  κατά  τήν  ὥραν  αὐτήν  πατεῖς  ἐπάνω  στή  γῆ  καί  δέν  χορεύεις  μαζί  μέ  τούς  ἀγγέλους;  Διατί  βιάζεστε  καί  ὁρμᾶτε  μέ  βιασύνη  πρός  τά  ἔξω  καί  ἀναχωρῆτε  διά  τά  σπίτια  σας;  Αὐτό  δέν  εἶναι  μεγάλη  καταφρόνηση  πρός  τόν  Κύριον;  Ὅταν  ὁ  Χριστός  εἶναι  παρών,  ὅταν  ἄγγελοι  παραστέκωνται,  ὅταν  οἱ  ἀδελφοί  σου  μυσταγωγοῦνται  ἀκόμη,  ἐσύ  τούς  ἐγκαταλείπεις  καί  φεύγεις  ἔξω;  Καί  σέ  ἕνα  συνηθισμένο  γεῦμα  ἄν  προσκληθῇς ,  ἔστω  καί  ἄν  ἐνωρίτερα  ἀπό  τούς  ἄλλους  τελειώσῃς,  δέν  τολμᾶς  νά  φύγῃς  ὅταν  οἱ  ἄλλοι  ἀκόμα  ἐξακολουθοῦν  νά  τρώγουν.  Ἐδῶ,  ἐνῶ  τά  θεῖα  μυστήρια  ἀκόμη  ἐπιτελοῦνται,  ἐνῶ  ἡ  ἱερά  τελετή  ἀκόμη  δέν  ἔχει  τελειώσει,  ἐσύ  τά  ἀφίνεις  ὅλα  στή  μέση  καί  ἀναχωρεῖς.  Θέλετε  νά  σᾶς  πῶ,  συνεχίζει  ὁ  ἱερός  Χρυσόστομος,  τίνος  ἔργο  κάνουν  αὐτοί  πού  ἀναχωροῦν  προτοῦ  συμπληρωθῆ  ἡ  εὐχαριστία,  καί  δέν  περιμένουν  νά  ἀναφέρουν  στόν  Θεόν  τάς  εὐχαριστηρίους  ὠδάς  ἐπί  τῇ  μεταλήψει  τοῦ  μυστηρίου;  Αὐτοί  ὁμοιάζουν  μέ  τόν  Ἰούδα».

          Ὁ  ἴδιος  ὁ  ἅγιος  κάνει  μιά  σύγκριση  τῆς  ἡσυχίας  πού  ἐπικρατοῦσε  στούς  ἀθλητικούς  ἀγῶνες  καί  τό  θόρυβο  πού  γίνεται  τήν  ὥρα  τῆς  Θείας  Κοινωνίας.  «Δέν  εἶναι  παράλογον,  ἐρωτᾶ,  ἐκεῖ  πού  κάνει  παρέλαση  ὁ  διάβολος  νά  ὑπάρχῃ  τόση  ἡσυχία,  καί  ἐκεῖ  πού  ὁ  Χριστός  καλεῖ  κοντά  του,  νά  ὑπάρχῃ  τόσος  θόρυβος;  Στήν  ἀγορά  (ἔτσι  ὀνομαζόταν  ὁ  ἀθλητικός  χῶρος,  τό  γήπεδο)  νά  ὑπάρχῃ  ἡσυχία  καί  στήν  Ἐκκλησία  κραυγές;  Στό  πέλαγος  γαλήνη  καί  στό  λιμάνι  τρικυμία;  Πές  μου  ἄνθρωπε  γιατί  κάνεις  θόρυβο;   Γιατί  βιάζεσαι;   Σέ  πιέζει  τἄχα  ἡ  ἀνάγκη  νά  κάνῃς  τίς  δουλειές  σου;   Καί  σοῦ  περνᾶ  ἀπό  τό  μυαλό  αὐτήν  τήν  ὥρα  ὅτι  ἔχεις  δουλειές;»

         Αὐτά  εἶναι  λόγια  τοῦ  Ἱεροῦ  Χρυσοστόμου,  πρός  τούς  χριστιανούς  τῆς  ἐποχῆς  του,  πού  πιστεύομεν  ὅτι  καί  ἄν  καί  σήμερον  ζοῦσε,  δέν  θά  μιλοῦσε  διαφορετικά.

          Ὁ  λειτουργός  ἐπίσης  μᾶς  παρακαλεῖ  νά  πλησιάσμε  τό  Ἅγιο  Ποτήριο  μέ  «πίστη».   Δέν  ἀρκεῖ  μόνο  ἡ  γενική  πίστη,  νά  λέμε  δηλ.  ὅτι  πιστεύομε,  ἀλλά  ἐδῶ  στό  Μυστήριο  τῆς  Θείας  Εὐχαριστίας  πρέπει  νά  ἔχωμε  «εἰδική  πίστη».   Νά  πιστεύωμε  δηλ.  ὅτι  ὑπό  τά  στοιχεῖα  τοῦ  ἄρτου  καί  τοῦ  οἴνου  εἶναι  αὐτό  τοῦτο  τό  Σῶμα  καί  αὐτό  τοῦτο  τό  Αἷμα  τοῦ  Κυρίου  καί  Σωτῆρος  ἡμῶν  Ἰησοῦ  Χριστοῦ,  ὅπως  ὁ  ἴδιος  ἀνακοίνωσε  στούς  μαθητάς  του  τήν  βραδυά  τοῦ  Μυστικοῦ  Δείπνου,  ὅπου  πῆρε  στά  χέρια  του  τόν  ἄρτον,  τόν  εὐλόγησε,  τόν  ἔκοψε  σέ  κομάτια  καί  ἔδωκε  στούς  μαθητάς  του  λέγων:  «λάβετε  φάγετε,  τοῦτο  ἐστι  τό  σῶμά  μου».  Αὐτό  εἶναι  τό  ἴδιο  τό  σῶμα  μου.  Καί  ἀκολούθως  τό  Ποτήριο  λέγων:  «Πίετε  ἐξ  αὐτοῦ  πάντες,  τοῦτο  ἐστι  τό   αἷμα  μου».  Αὐτό  εἶναι  τό  ἴδιο  τό  αἷμά  μου.

       Νά  πιστεύωμε  δηλ.  ὅτι,  διά  τῆς  Θείας  μεταλήψεως  ὑποδεχόμεθα  μέσα  μας  τόν  ἴδιο  τόν  Χριστό  καί  ὅτι  ἐννωνόμεθα  καί  γινόμεθα  ἕνα  μέ  Αὐτόν.   Καί  τοῦτο  τό  δήλωσε  καί  πάλι  ὁ  ἴδιος  ὁ  Χριστός.  «Ὁ  τρώγων  μου  τήν  σάρκα  καί  πίνων  μου  τό  αἷμα,  ἐν  ἑμοί  μένει  κἀγώ  ἐν  αὐτῷ».  (Ἰω. στ,50).    Ἐκεῖνος  πού  τρώγει  ἀπό  τό  σῶμά  μου  καί  πίνει  ἀπό  τό  αἷμά  μου,  τοὐτέστιν  ἐκεῖνος  πού  κοινωνᾶ,  μπαίνει  μέσα  μου  καί  έγώ  μπαίνω  μέσα  σ’ αὐτόν.  Φανερή  λοιπόν  ἡ  ἔνωσις  τοῦ  κοινωνοῦντος  μετά  τοῦ  Χριστοῦ.                                        

           Νά  πιστεύωμε  ἐπίσης  ὅτι,  διά  τῆς  μεταλήψεως  λαμβάνομεν  τήν  συγχώρησιν  τῶν  ἁμαρτιῶν  μας  καί  ὅτι  καθαριζόμεθα  καί  ἐνισχυόμεθα  στόν  ἀγῶνα  μας  κατά  τοῦ  πονηροῦ.

       Ἄν  δέν  τά  πιστεύει  αὐτά  ὁ  χριστιανός,  δέν  πρέπει  νά  προσέρχεται  στή  Θεία  Κοινωνία.

 Ἡ  συνέχεια  τόν  Σεπτέμβριο ...........

Ἀνακοίνωσις 7 - 6 - 2021

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ  (7 – 6 – 2021)

 

      Σᾶς  ἐνημερώνουμε  ὅτι σύμφωνα  μέ  τά  νέα  μέτρα  πού  ἐξήγγειλε  ἡ  ΚΥΑ,  καί  τά  ὁποῖα  δημοσιεύθηκαν  στό  ὑπ’ ἀριθμ’  2366/5 – 6 – 021  Φ.Ε.Κ. τεῦχ. Β΄  καί  τά  ὁποῖα  ἰσχύουν  ἀπό  7 Ἰουνίου  ἡμέρα  Δευτέρα  ἔως  14  Ἰουνίου ἡμέρα  Δευτέρα,  εἰς  τόν  Ἱερόν  Ναόν  Ἁγίου  Νικολάου  θά  μποροῦν  νά  παρακολουθήσουν  τήν  Θεία  Λειτουργία  ἐντός  τοῦ  Ναοῦ  (100)  πιστοί. 

     Ἐπίσης  στά  μυστήρια  (Γάμους  - Βαπτίσεις  κλπ)  μποροῦν  νά  παρευρεθοῦν  100 ἄτομα.

   Σᾶς  παρακαλοῦμε  θερμῶς  νά  τηρεῖτε  ὅλα  τά  ὑγειονομικά  μέτρα  πού  προβλέπονται  ἀπό  τήν  ΚΥΑ  (μάσκες - ἀπολύμανση  χειρῶν - ἀποστάσεις), πρός  ἀποφυγήν  δυσάρεστων  καταστάσεων.

     Γιά  ὅτι  νεώτερο  θά  ἐνημερωθεῖτε  καί  ἀπό  τήν  ἰστοσελίδα  τοῦ  Ἱεροῦ  Ναοῦ.

 

Ἐκ  τοῦ  Ἱεροῦ  Ναοῦ

Περί Θείας Εὐχαριστίας (8ον)

 

  ΘΕΙΑ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ   (8^ον)

Συνέχεια  ἐκ  τοῦ  προηγούμενου …..

Καί  πολλοί  ἄλλοι  Πατέρες  τῆς  Ἐκκλησίας  ὁμιλοῦν  γιά  τήν  συνεχῆ  συμμετοχή  μας  στό  μυστήριο  τῆς  Θείας  Εὐχαριστίας. 

Ἀπό  ὅσα  μέχρι  τώρα  παρουσιάσαμε  καί  ἀπό  τήν  Ἁγ.  Γραφή  καί  ἀπό  τούς  Ἀποστολικούς  Κανόνας,  καί  ἀπό  τίς  Ὁμολογίες  διαφόρων  Πατριαρχῶν  καί  ἀπό  τίς  ἀποφάσεις  Τοπικῶν  καί  Οἰκουμενικῶν  Συνόδων  καί  ἀπό  τούς  Πατέρας  τῆς  Ἐκκλησίας  μας,  διαπιστώνουμε  ὅτι  ὁ  χριστιανός  πρέπει  καί  ὀφείλει  νά  προσέρχεται  συνεχῶς  στό  μυστήριο  τῆς  σωτηρίας.

Παρ’ ὅλα  αὐτά  ὅμως  οἱ  χριστιανοί  μας  δέν  προσέρχονται  συχνά  στήν  Θεία  Κοινωνία.  Ὁ  ἐπίβουλος  ἐχθρός,  ὁ  διάβολος,  προσπαθεῖ  μέ  κάθε  μέσον  καί  τρόπον  νά  μᾶς  ἀπομακρύνει  ἀπό  τό  σωτήριον  τοῦτο  μυστήριον,  βάζοντάς  μας  στό  μυαλό  διάφορες  σκέψεις 

Νά  ποῦμε  ὁλίγα  τινά  περί  τοῦ  πῶς  πρέπει  ὁ  πιστός  νά  προσέρχεται  στήν  Θ.  Κοινωνία.  Γιά  νά  ἀποκομίσῃ  ὁ  πιστός  τίς  μεγάλες  ὡφέλειες  πού  ἀπορρέουν  ἀπό  τή  συμμετοχή  του  στό  μυστήριο  τῆς  Θ.  Εὐχαριστίας,  εἶναι  ἀνάγκη  νά  προσέρχεται  μέ  τήν  ἀνάλογον  καί  κατάλληλον  προετοιμασίαν.  Καί  ἡ  προετοιμασία  αὐτή,  συνίσταται  σ’ αὐτό  πού  ὁ  Ἀπ.  Παῦλος  γράφει  στούς  Κορινθίους  (Α΄ Κορ.ια,28):   «δοκιμαζέτω  ἄνθρωπος  ἑαυτόν  καί  οὕτως  ἐκ  τοῦ  ἄρτου  ἐσθιέτω  καί  ἐκ  τοῦ  ποτηρίου  πινέτω».  Ἄς  δοκιμάζει,  ἄς  ἐξετάζει  τόν  ἑαυτόν  του  κάθε  ἄνθρωπος  ὅταν  πρόκειται  νά  προσέλθῃ  στό  μυστήριο  τῆς  Θ.  Εὐχαριστίας  καί  ἔτσι  ἄς  τρώγει  ἀπό  τόν  ἁγιασμένον  ἄρτον  καί  ἄς  πίνει  ἀπό  τό  ἁγιασμένο  αἷμα  τοῦ  Κυρίου,  τό  ὁποῖο  εὑρίσκεται  στό  Ἅγιο  Ποτήριο.

Τί  σημαίνει  δοκιμασία;  Τί  πρέπει  δηλ.  νά  κάνῃ  ὁ  χριστιανός  ὥστε  χωρίς  κατάκρισιν  νά  προσέρχεται  στό  θεῖο  μυστήριο;  Πρέπει  πρῶτον,  νά  ἐξετάσῃ  μέ  κάθε  λεπτομέρεια  τόν  ἑαυτόν  του,  τήν  ζωήν  του,  τίς  πράξεις  του,  τά  λόγια  του,  τίς  ἐπιθυμίες  του.  Στήν  συνέχεια  νά  μετανοήσῃ  γιά  ὅσα  ἀνακάλυψε  ὅτι  εἶναι  ἀντίθετα  μέ  τό  θέλημα  τοῦ  Θεοῦ  καί  ἀκολούθως  νά  ἐξομολογηθῇ  τά  ἁμαρτήματά  του  διά  νά  λάβῃ  τή  ἄφεσιν  καί  τήν  συγχώρησιν.  Καί  ἔτσι  καθαρός  θά  προσέλθῃ  στήν  Θεία  Κοινωνία.

Πάνω  δέ  ἀπ’ ὅλα  πρέπει  ὁ  χριστιανός  νά  πιστεύῃ  εἰς  τό  μυστήριο  τῆς  Θείας  Κοινωνίας.  Πρέπει   νά  πιστεύῃ  ὅτι  στό  Ἅγιο  Ποτήριο  τό  ὁποῖον  πλησιάζει,  εὑρίσκεται  ὁ  ἴδιος  ὁ  Χριστός,  τόν  ὁποῖον  παίρνοντάς  τον  μέσα  του,  γίνεται  ΕΝΑ  μέ  Αὐτόν,  γίνεται  καί  αὐτός  σύνναιμος  καί  σύσσωμος  τοῦ  Χριστοῦ,  γίνεται  Χριστοφόρος  καί  Θεοφόρος.

Πρέπει  νά  ποθῇ  τήν  Θ.  Κοινωνία,  νά  ποθῇ  τήν  ἔνωσίν  του  μέ  τόν  Χριστόν.  Οἱ  πρῶτοι  χριστιανοί  «ἦσαν  καθ’  ἡμέραν  προσκαρτεροῦντες  ὁμοθυμαδόν  ἐν  τῷ  ἱερῷ».  Αὐτή  ἡ  προσκαρτέρησις  δείχνει  καί  τόν  μεγάλον  πόθον  τῶν  πρώτων  χριστιανῶν.  Αὐτός  ὀ  πόθος  πρέπει  νά  διακατέχῃ  καί  έμᾶς.

Ὁ  πόθος  μας  διά  τήν  Θ.  Κοινωνίαν  μεγαλώνει  ὅταν  φέρνωμε  συχνά  στή  σκέψη  μας,  ὅτι  ἡ  Θ.  Κοινωνία  εἶναι  στήν  παροῦσα  ζωή,  ἀρραβών.  Ὁ  ἀρραβῶνας  αὐτός  ὁδηγεῖ  συνήθως  καί  στόν  γάμο.  Καί  ὁ  γάμος  μας  θά  εἶναι  ἡ  κοινωνία  μας  μετά  τοῦ  Θεοῦ,  στήν  μέλουσσα  ζωή.  Βασική  προϋπόθεση  γιά  νά  κληρονομήσωμε  τήν  οὐράνιον  Βασιλείαν  εἶναι  ἡ  Θ.  Κοινωνία.  Τό  εἶπε  ὁ  ἴδιος  ὁ  Χριστός: 

«Ἀμήν,  ἀμήν  λέγω  ὑμῖν,  ἐάν  μή  φάγητε  τήν  σάρκα  τοῦ  υἱοῦ  τοῦ  ἀνθρώπου  καί  πίητε  αὐτοῦ  τό  αἷμα,  οὐκ  ἔχετε  ζωήν  ἐν  ἑαυτοῖς.  Ὁ  τρώγων  μου  τήν  σάρκα  καί  πίνων  μου  τό  Αἷμα  ἔχει  ζωήν  αἰώνιον  καί  ἐγώ  ἀναστήσω  αὐτόν  ἐν  τῇ  ἐσχάτῃ  ἡμέρᾳ»  (Ἱω, στ, 53 - 54).  Ἀλήθεια  σᾶς  λέγω  ὅτι  ἐάν  δέν  φᾶτε  τήν  σάρκα  τοῦ  υἱοῦ  τοῦ  ἀνθρώπου  καί  πίητε  αὐτοῦ  τό  αἷμα,  δέν  ἔχετε  ζωή  μέσα  σας.  Ἐκεῖνος  πού  τρώγει  τήν  σάρκα  μου  (διά  τοῦ  μυστηρίου  τῆς  Θ.  Εὐχαριστίας)  καί  πίνει  τό  αἷμά  μου,  ἔχει  ζωήν  αἰώνιον  καί  ἐγώ  θά  τόν  ἀναστήσω  ἔνδοξον  κατά  τήν  μεγάλην  ἡμέρα τῆς  Κρίσεως.  Ὑπόσχεται  λοιπόν  ὁ  Χριστός  ὅτι  οἱ  μετέχοντες  στό  μυστήριο  τῆς  Θ.  Εὐχαριστίας  ἀξίως,  θά  τύχουν  καί  τῆς  ἐνδόξου  ἀναστάσεως,  τῆς  εἰσόδου  δηλ.  στήν  Οὐράνιον  Βασιλείαν.

   Νά  ποῦμε  καί  λίγα  λόγια  γιά  τίς  ὡφέλειες  πού  ἀποκομίζουν  οἱ  πιστοί  ἀπό  τήν  συμμετοχή  τους  στή  Θεία  Κοινωνία.

  Ὅταν  κάποτε  ἐρώτησαν  τόν  Ἅγιο  Νεκτάριο,  ποιά  ἀγαθά  ἀποκομίζουν  οἱ  ἀξίως  κοινωνοῦντες,  ἀπάντησε:  α)  «οἱ  ἀξίως  μεταλαμβάνοντες  γίνονται  κοινωνοί  τοῦ  Σώματος  καί  τοῦ  Αἵματος  τοῦ  Χριστοῦ»,  κατά  τόν  λόγον  τοῦ  Κυρίου,  ὅν  εἶπεν.  «Ὁ  τρώγων  μου  τήν  σάρκα  καί  πίνων  μου  τό  αἷμα  ἐν  ἑμοί  μένει  κἀγώ  ἐν  αὐτῷ» (Ιω.στ, 5 -6).

 Μεταλαμβάνοντες  τοῦ  Σώματος  καί  τοῦ  Αἵματος  τοῦ  Χριστοῦ,  ἀξιούμεθα  καί  τῆς  μεγάλης  καί  ὑψίστης  χάριτος  νά  συνενούμεθα  μετά  τοῦ  Χριστοῦ.  Αὐτός  πού  μέ  πίστη  καί  εὐλάβεια  κοινωνεῖ  τοῦ  σώματος  καί  αἵματος  τοῦ  Σωτῆρος  Χριστοῦ,  ἐννοῦται  μέ  Αὐτόν,  ζεῖ  μιά  πνευματική ζωή,  σύμφωνη  μέ  τό  θέλημά  του,  ἐνδυναμοῦται  καί  ἐνισχύεται  ἀπ’ Αὐτόν  στόν  ἀγῶνα  του  κατά  τοῦ  ἐχθροῦ.  Ἔτσι  ἑνωμένος  μετά  τοῦ  Χριστοῦ  διά  τῆς  Θείας  Κοινωνίας,  ἀξιοῦται  τῆς  Βασιλείας  τῶν  Οὐρανῶν,  ὅταν  ἀπέλθη  ἐκ  τοῦ  κόσμου  τούτου.  Γιαὐτό  καί  ἡ  Θεία  Κοινωνία  παρέχεται  σάν  ἀσφαλές  ἐφόδιον  τῆς  αἰωνίου  ζωῆς  σ’ αὐτούς  πού  μέ  πίστη  καί  μετάνοια  ἀποθνήσκουν.

  Καί  ἡ   β)   ἀπάντησις  τοῦ  Ἁγ.  Νεκταρίου:  Λαμβάνοντες  τήν  ἄφεσιν  τῶν  ἑαυτῶν  ἁμαρτιῶν  ἀναδείκνυνται  κληρονόμοι  τῆς  Οὐρανίου  Βασιλείας  καί  λαμβάνουσιν  ζωήν  αἰώνιον,  ὡς  αὐτός  ὁ  Σωτήρ  λέγει:  «ἐάν  τις  φάγῃ  ἐκ  τοῦ  ἄρτου  τούτου  ζήσεται  εἰς  τόν  αἰῶνα»,  καί  «ὁ  τρώγων  μου  τήν  σάρκα  καί  πίνων  μου  τό  αἷμα  ἔχει  ζωήν  αἰώνιον  καί  ἐγώ  ἀναστήσω  αὐτόν  ἐν  τῇ  ἐσχάτῃ  ἡμέρα».  Καί  ἀλλοῦ:   «ἐάν  μή  φάγητε  τήν  σάρκαν  τοῦ  Υἱοῦ  τοῦ  ἀνθρώπου  καί  πίνητε  τό  Αἷμα  αὐτοῦ,  οὐκ  ἔχετε  ζωήν  ἐν  ἑαυτοῖς».  Ἄρα  ἐάν  κοινωνήσετε  τοῦ  Σώματος  καί  Αἵματος  θά  κερδίσετε  τήν  αἰώνιον  ζωήν.

 Διά  τῆς  συμμετοχῆς  μας  στήν  Θ.  Κοινωνία  πετυχαίνομε  ἀκόμη  καί  τήν  ἄφεσιν  τῶν  ἁμαρτιῶν  μας,  ὅπως  μᾶς  βεβαιοῖ  ὁ  ἴδιος  ὁ  Χριστός.  «Λάβετε  φάγετε,  τοῦτο  μου  ἐστι  τό  σῶμα  τό  ὑπέρ  ὑμῶν  κλώμενον  εἰς  ἄφεσιν  ἁμαρτιῶν»  καί  «πίετε  ἐξ  αὐτοῦ  πάντες,  τοῦτο  ἐστι  τό  αἷμά  μου,  τό  τῆς  Καινῆς  Διαθήκης,  τό  ὑπέρ  ὑμῶν  καί  πολλῶν  ἐκχυνόμενον  εἰς  ἄφεσιν  ἁμαρτιῶν».

   Ἀπό  τά  λόγια  αὐτά τοῦ  Κυρίου  φαίνεται  καθαρά  ὅτι  διά  τῆς  Θ.  Κοινωνίας,  λαμβάνομεν  ἄφεσιν  ἁμαρτιῶν.  Γιαὐτό  καί  ἡ  Ἐκκλησία  μας,  γνωρίζουσα  αὐτήν  τήν  ἀλήθεια,  εὔχεται  διά  τοῦ  ἱερέως  μετά  τόν  καθαγιασμόν  τῶν  Τιμίων  Δώρων  λέγων:  «Ὥστε  γενέσθαι  τοῖς  μεταλαμβάνουσιν,  εἰς  νῆψιν  ψυχῆς,  εἰς  ἄφεσιν  ἁμαρτιῶν,  εἰς  κοινωνίαν  τοῦ  Ἁγίου  Πνεύματος,  εἰς  Βασιλείας  Οὐρανῶν  πλήρωμα,  εἰς  παρρησίαν  τήν  πρός  σέ,  μή  εἰς  κρῖμα  ἤ  κατάκριμα».

 Ἡ  παράκλησις  αὐτή  τοῦ  λειτουργοῦ  ἱερέως  πρός  τόν  Ἰησοῦν  Χριστόν  δηλώνει  καί  τίς  ὡφέλειες  πού  ἀποκομίζει  ὁ  πιστός  ὁ  ὁποῖος  κοινωνᾶ.  α)  Ἡ  νῆψις  τῆς  ψυχῆς,  ὁ  καθαρισμός  της  ἀπό  τά  ἁμαρτήματα,  β)  ἡ  ἄφεσις,  ἡ  συγχώρησις  τῶν  ἀμαρτιῶν.  Βέβαια  ἡ  ἄφεσις  τῶν  ἁμαρτιῶν  δίδεται  δι’ ἑνός  ἄλλου  μυστηρίου,  τῆς  μετανοίας  καί  Ἱερᾶς  Ἐξομολογήσεως.  Ἡ  Θ.  Κοινωνία  ὅμως  ἔρχεται  νά  ἐπισφραγίσῃ  αὐτήν  τήν  ἄφεσιν.  γ)  εἰς  Κοινωνίαν  τοῦ  Ἁγίου  Πνεύματος,  νά  γίνουν  δηλ.  οἱ  πιστοί  κοινωνοί  καί  μέτοχοι  τῆς  χάριτος  τοῦ  Ἁγ.  Πνεύματος  καί  δ)  εἰς  κληρονομίαν  τῆς  Οὐρανίου  Βασιλείας.  Ἐπιτυγχάνεται  ἀκόμη  διά  τῆς  Θ.  Κοινωνίας,  ἡ  ἔνωσις  τῶν  πιστῶν  μετά  τοῦ  Χριστοῦ,  ἀλλά  καί  μεταξύ  τους. 

Συνεχίζεται …..                                                                                   π. Μ.Κ.