Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Ιλίου: "ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΙΛΙΟΥ"

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

"ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΙΛΙΟΥ"

Ἡ Ἐνορία τῆς «Κοιμήσεως Θεοτόκου» περιοχῆς Ἁγίου Νικολάου ἤ Φτερό ἤ Κακουργιάνος τῆς περιφερείας τῆς Κοινότητος Ν. Λιοσίων ἤ Καματεροῦ, ἰδρύθη διά Βασιλικοῦ Διατάγματος δημοσιευθέντος τήν 3^ην Νοεμβρίου 1961 εἰς τό ὑπ’ ἀριθμ’ 213 (Τόμος Α΄) Φ.Ε.Κ. Τά στοιχεῖα αὐτά ἐμφαίνονται σέ ἔγγραφον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος (ἀρ. πρωτ. 86/10 – 4 – 1968) πρός τήν Κοινότητα Καματεροῦ, εἰς ἀπάντησιν σέ σχετική ἐρώτησιν τῆς Κοινότητος.

Τόν χῶρον εἰς τόν ὁποῖον ἀνηγέρθη ὁ Ἱερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου, ἐκτάσεως 864 τ.μ. ἤ 1.536 πήχεων, ἐδώρησαν διά δωρεᾶς ἐν ζωῇ οἱ κ. κ. Βασίλειος Κων/νου Λαμπρόπουλος, Γεώργιος Κων/νου Φιλιππόπουλος καί Σταῦρος Γεωργίου Μποτόπουλος εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος καί συγκεκριμένα στόν ἐκπρόσωπον αὐτῆς Σεβ/τον Ἀρχιεπίσκοπον Ἰάκωβον Βαβανάτσον, διά τοῦ ὑπ’ ἀριθμ’ 14.313/24 – 10 – 1958 Συμβολαίου τοῦ Συμβολαιογράφου Ἀθηνῶν κ. Ἀποστόλου Θεοδώρου Ζέρβα.

Οἱ ὡς ἄνω δωρηταί εἶχαν ἀγοράσει ἐξ ἀδιαιρέτου μεγάλην ἔκτασιν ἀπό τήν κ. Ὄλγα σύζυγον Πέτρου Μπελιγκράτη δυνάμει τοῦ ὑπ’ ἀριθμ’ 950/20 – 8 – 1956 συμβολαίου τοῦ Συμβολαιογράφου Ἀθηνῶν Ἀποστόλου Θεοδώρου Ζέρβα. Τμῆμα τῆς ἐκτάσεως αὐτῆς (864 τ.μ.) ἐδώρησαν τό 1958 εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος μέ σκοπόν τήν ἀνέγερσιν Ἱεροῦ Ναοῦ.

Οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς περί τό 1960 ἀνήγειραν διά τσιμεντολίθων πρόχειρον Ἱερόν Ναόν ἐκτάσεως περίπου 150 τ.μ. ἀφιερωμένον εἰς τήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου.

Στήν συνέχεια ὁ μετέπειτα Ἀρχιερεύς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς κηρός Δωρόθεος Γιανναρόπουλος, διά τοῦ ὑπ’ ἀριθμ’ 2.509/ 19 – 11 – 1981 συμβολαίου τοῦ Συμβολαιογράφου Ἀθηνῶν κ. Μελετίου Θεοδ. Ἀλεξανδρῆ, τήν δωρηθεῖσαν ἔκτασιν στήν Ἱεράν Μητρόπολιν, ἐδώρησεν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν, ὁ ὁποῖος ἤδη εἶχε μετονομασθῆ σέ «Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου» ἀπό «Ἱερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου». Ἡ μετονομασία ἔγινε τό 1976 καί δημοσιεύθηκε στό ὑπ’ ἀριθμ’ 360 Φ.Ε.Κ. τῆς 17^ης Δεκεμβρίου 1976.

Ὁ νέος Ἱερός Ναός Ἁγ. Νικολάου Ἰλίου, ἀνηγέρθη βάσει τῆς ὑπ’ ἀριθμ’ 1.701/1979 ἀδείας τῆς Ὑπηρεσίας Ναοδομίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Πῶς ἡ ἔκτασις πού κατέχει ὁ Ἱερός Ναός περιῆλθεν εἰς αὐτόν;

Ὀ Ἀντώνιος Κακούρης μέ τό 4070/14 – 3 - 1841 συμβόλαιο τοῦ Συμβ/φου Ἀθηνῶν Κων/νου Φιλαλήθους, ἀγοράζει ἀπό τήν Σιδερή χήρα Δημ. Σταματίου, διάφορες ἐκτάσεις μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἔκτασιν 18 στρεμμάτων στην θέση «Ἅγιος Νικόλαος – Φτερῆ». Στό συμβόλαιο αὐτό ἀναφέρεται ὅτι ἡ ἔκτασις συνορεύει δυτικῶς μέ ἀγρόν Χρήστου Ζαχαρίτσα καί μετά τῆς μάνδρας καί τῆς ἐκκλησίας Ἅγιος Νικόλαος. Συνεπῶς ὁ Ναός καί ἡ μάνδρα εὑρίσκοντο ἔξω τῆς ἀγορασθείσης ἐκτάσεως.

Σε ἑπόμενο συμβόλαιο ἀριθμ. 28.603/9 – 1 – 1873 τοῦ συμβ/φου Ἀθηνῶν Στεφάνου Ταβανάκη, διευκρινίζονται τά ὅρια καί ἡ ἔκτασις τοῦ προηγούμενου συμβολαίου (4070/1841) καί ἀναφέρει ὅτι ἡ ἔκτασις εἶναι 25 στρέμματα. Ὁ Ἀντώνιος Κακούρης ἐπεξέτεινε τήν ἰδιοκτησία του στήν περιοχή μέ τήν ἀγορά διαφόρων ἀγρῶν καί δημιούργησε μία τεράστια ἔκταση 1.800 στρεμμάτων.

Ὁ Ἀντώνιος Κακούρης μέ τά συμβόλαια 37867/1878 καί 38652/1879, μεταβιβάζει τήν τεράστια αὐτή περιουσία τῶν 1.800 στρεμ. στόν υἱόν του Γεώργιον Κακούρην.

Ὁ Γεώργιος Κακούρης μέ τήν 14.805/31 – 8 – 1906 διαθήκη του ἐγκαταλείπει στά τέκνα του 700 στρέμ. στήν θέση «Κακουργιάνους» Ν. Λιοσίων.

Μέ τό 39.099/19 – 1 – 1925 συμβόλαιο διανομῆς, ἔτυχε στήν κόρη του Ὄλγα Κακούρη συζυγ. Πέτρου Μπελιγκράτη, νά πάρη ἔκτασιν 50,233 στρεμ. στήν περιοχή Ἁγ. Νικολάου – Φτέρη ἤ Κακουργιάνους.

Ἡ Ὄλγα Μπελιγκράτη μέ τό ὑπ’ ἀριθμ’ 6.323/26 – 3 – 1955 προσύμφωνο τοῦ Συμβ/φου Ἀθηνῶν Ἀπ. Ζέρβα, προσυμφωνεῖ νά μεταβιβάσει στούς Βασίλειο Λαμπρόπουλο, Σταῦρο Μποτόπουλο καί Γεώργιο Φιλιππόπουλο, τήν ὡς ἄνω ἔκτασιν τῶν 50.233 τ.μ. , πλήν μιᾶς ἐκτάσεως 1576,90 τ.μ. ὡς ἀνήκουσα εἰς τρίτους.

Και τό ἑπόμενο ἔτος μέ τά συμβόλαια 3.102/1956 καί 9.506/1956 ἡ Ὄλγα Μπελιγκράτη μεταβιβάζει τήν προσυμφωνηθεῖσα ἔκτασιν στούς παραπάνω ἰδιῶτας. Καί εἰς τά ὁποία συμβόλαια ὁ Ἱερός Ναός καί ὁ προαύλιος χῶρος αὐτοῦ καί ἡ πρός δυσμάς ἔκτασις αὐτοῦ ἀνήκει στό Ἱερόν Ναόν Ἁγ. Νικολάου, γιαὐτό καί ὁ συντάξας τό σχεδιάγραμμα δέν προέβη στήν ρυμοτόμησιν τοῦ τμήματος τούτου, καθ’ ὅτι δέν εἶχε ἐντολή οὔτε ἀπό τήν πωλήτρια Ὄλγα Μπελιγκράτη οὔτε ἀπό τούς ἀγοραστάς. Ἡ νέα ἐμβαδομέτρησις ἔδειξε ἔκτασιν 54.500 τ.μ. χωρίς νά μποροῦν νά διακαιολογήσουν τήν διαφοράν ἀπό τά 50.233 τ.μ. τοῦ συμβολαίου 6.323/26 – 3 – 1955

Ὁ Ἱερός Ναός μέ διάφορες ἐνέργειές του ὑποστήριξε ὅτι εἶναι κύριος τῆς ἐκτάσεως, τήν ὁποίαν κυριότητα ἀπέκτησε δι’ ἐκτάκτου χρησικτησίας.

Μετά ταῦτα οἱ κάτοικοι προχωροῦν στήν ἀνέγερσιν, διά τσιμεντολίθων, τοῦ πρώτου Ἱεροῦ Ναοῦ ἀφιερωμένον στήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου, καί στήν ἴδρυσιν τῆς Ἐνορίας «Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου».

Τό 1960 οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς καί ὁ ἐξωραϊστικός σύλλογος «ΦΟΙΝΙΞ», καλλωπίζουν τόν προαύλιον χῶρον φυτεύοντες καλλωπιστικά δένδρα, τοποθετῶντας καθίσματα καί παιδική χαρά. Καί διά τῆς ὑπ’ ἀριθμ’ 10.382 τελεσιδίκου ἀποφάσεως τοῦ Ἐφετείου Ἀθηνῶν ἡ ὁποία δημοσιεύθηκε τήν 29ην Δεκεμβρίου 1983, ὁ χῶρος κατωχυρώνεται πλέον εἰς τόν Ἱερόν.

Δίπλα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί σέ ἀπόστασιν πέντε περίπου μέτρων, πρός τήν Νοτιοδυτική πλευρά αὐτοῦ εὑρίσκεται τό παλαιό ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγ. Νικολάου περίπου 40 τ.μ., τό ὁποῖον εἶναι κτίσμα πρό τοῦ 1800. Ἔχει δέ χαρακτηρισθῆ ὑπό τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ Φ.Ε.Κ. 45/27 – 1 – 1977, «ὡς διατηρητέον μνημεῖον, καθ’ ὅσον πρόκειται περί κτίσματος τῶν πρό τοῦ 1830 χρόνων, διασώζοντος σημαντικάς τοιχογραφίας τοῦ 17^ου – 18^ου αἰῶνος».

Ὁ Ἱερός Ναός Ἁγίου Νικολάου φαίνεται ἐπίσης νά κατέχῃ ἔκτασιν 2.282 τ.μ. εἰς περιοχήν Ζαχαρίτσας Καματεροῦ, ὅπου ὑπῆρχε Ἱερός Ναός ἀφιερωμένος εἰς τόν Προφ. Ἠλίαν καί ὁ ὁποῖος κατέρρευσε κατά τον σεισμό του 1999. Διάφορα ἐμπόδια τά ὁποία δημιουργούσαν πρόβλημα στήν άνέγερση τοῦ ναοῦ σιγά σιγά ξεπερνοῦνται καί θεωρεῖται σίγουρο ὅτι εἶναι πολύ κοντά ὁ καιρός ὅπου θά ἀνεγερθεῖ ἐκ νέου ο Ἱερός Ναός.

Φωτογραφικό υλικό