Μια θαυμαστή ενέργεια του Αρχαγγέλου (Ταξιάρχης Μανταμάδου)

(Περιοδικό "Ο Ταξιάρχης", τριμηνιαίον δελτίον Ιερού Προσκυνήματος Ταξιαρχών Μανταμάδου, αρ. φύλλου 233, Ιανουάριος -Μάρτιος 2017)

Ονομάζομαι Δ. Ρ.(1) και μένω στο Ίλιον Αττικής. Πριν από 2 χρόνια αξιώθηκα να προσκυνήσω τον Ταξιάρχη μας και ένιωσα πραγματικά υπέροχα. Σήμερα γράφω για να σας πω το θαύμα που έκανε και σε μένα.

Πριν από 35 χρόνια (σήμερα είμαι 45), είχα χειρουργηθεί στο κεφάλι από υδροκέφαλο και μου είχαν βάλει βαλβίδα. Τότε μου είχαν πει ότι έχω και έναν όγκο στο κεφάλι, τον οποίον δεν μπορούσαν να τον αφαιρέσουν και για τον οποίο χρειάστηκε να κάνω ακτινοβολίες στο εξωτερικό. Κανείς δεν πίστευε ότι θα ζήσω και όλοι με είχαν ξεγράψει. Όμως, η δυνατή πίστη μου στον Θεό και τους Αγίους Του έκαναν το θαύμα τους. Κανείς δεν το πίστευε και όλοι με έλεγαν «το παιδί-θαύμα».

Ώσπου τον Αύγουστο του 2015, άρχισα να έχω ζαλάδες και να μη μπορώ να σταθώ στα πόδια μου. Συγχρόνως έχανα και τη μνήμη μου. Με πήγαν στο Κρατικό Νικαίας και εκεί είπαν ότι η βαλβίδα που είχα δεν δουλεύει, με αποτέλεσμα να ξαναγεμίσει το κεφάλι μου υγρό και ο όγκος να ξαναεμφανιστεί.

Έτσι, την άλλη μέρα από τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, στις 7 Αυγούστου, μπαίνω επειγόντως στο χειρουργείο. Οι δικοί μου ζούσαν τα γεγονότα για δεύτερη φορά. Το μόνο στήριγμα και η μοναδική ελπίδα ο Θεός και οι άγιοί Του.

Εγώ βρισκόμουν σε ημικωματώδη κατάσταση, καταλαβαίνοντας άλλα και άλλα όχι. Απ' ό,τι μου είπαν μετά, τα λόγια μου ήταν μπερδεμένα και ήταν δύσκολη η επαφή μου με το περιβάλλον.

Όταν με πήραν για το χειρουργείο, η αδερφή μου σας πήρε τηλέφωνο στη Μονή σας (αυτό το έμαθα αργότερα) και σας παρακάλεσε να κάνετε μια παράκληση και να ανάψετε ένα κερί στον Ταξιάρχη μας, για την προστασία Του μέσα στο χειρουργείο.

Μετά το χειρουργείο, με ανέβασαν στο δωμάτιό μου, όπου και ξύπνησα τελείως από τη νάρκωση στις 04:00 το πρωί. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα δίπλα μου την αδερφή μου να κάθεται και τη ρωτάω: 

-Μαρία, τώρα κατεβήκαμε από το καράβι; 

Εκείνη τα έχασε και μου λέει:

-Ποιο καράβι; Δεν γνωρίζεις τι έχει συμβεί; Είσαι στο νοσοκομείο. 

Φυσικά η αδελφή μου νόμιζε ότι χειροτέρεψα και ότι πάλι έλεγα ασυναρτησίες.

Και εκείνη τη στιγμή τής λέω ότι πρέπει να είδα όνειρο, γιατί εγώ νόμιζα ότι ήμασταν μαζί και εγώ υγιής στη Μυτιλήνη! Της λέω λοιπόν ότι βρέθηκα στο Μοναστήρι του Ταξιάρχη και προσκυνούσα όλες τις εικόνες των Αγίων και ότι είχα και εκείνη μαζί μου, γιατί φοβόμουνα μη χαθούμε.

Ξαφνικά νιώθω ένα χέρι να με πιάνει σφιχτά από το μπράτσο και να μου λέει:

-Πού πας; Εσύ θα μείνεις εδώ!

Γυρίζω και βλέπω ένα γεροδεμένο παλικάρι. Τρόμαξα! Εκείνος συνέχισε να μου λέει:

-Αυτό που περνάς είναι μια δοκιμασία. Δεν έχεις τίποτα. Εγώ σε γιάτρεψα.

-Και ποιος είσαι εσύ; Τον ρώτησα.

-Εγώ είμαι ο Ταξίαρχος και είμαι φύλακας εδώ.

Ανοιξε τις φτερούγες Του και σκέπασε την πόρτα που φύλαγε. Εγώ προσπάθησα

να κοιτάξω τι κρύβει με τις φτερούγες Του και Εκείνος δεν με άφησε. Μόνο μου είπε:

-Εγώ εδώ φυλάω. Εσύ τώρα να πας στην Αθήνα και να πεις στον γιατρό σου ότι εγώ σ' έχω υπό την προστασία μου. Και να γράψεις αυτά που έζησες απόψε.

Μετά είδα πιο κάτω έναν καλόγερο που μου έδειχνε το δρόμο για το λιμάνι. Η αδερφή μου προπορευόταν μπροστά και μπήκαμε στο καράβι. Εκείνη την ώρα ξύπνησα, γι' αυτό είπα στην αδερφή μου: 

-Τώρα φτάσαμε; Τώρα κατεβήκαμε από το καράβι; 

Έτσι, αφού το εξήγησα στην αδερφή μου, ηρέμησε και πείστηκε ότι έλεγα αλήθεια. Κατάλαβε ότι δεν έλεγα ασυναρτησίες και ότι ο Ταξιάρχης μας έκανε το θαύμα Του. Το πρωί σηκώθηκα και δεν ένιωθα τίποτα! Ούτε ζαλάδες, ούτε να παραπατάω. Σαν να μην είχα χειρουργηθεί. Τώρα κάνω τη θεραπεία μου με χάπια για λίγο διάστημα. Ξαναπήγα στη δουλειά μου και η ζωή μου κυλάει φυσιολογικά. Συνεχίζω να είμαι το παιδί θαύμα και να δοξολογώ τον Χριστό μας, την Παναγία μας, τον Ταξιάρχη μας και όλους τους Αγίους.

Μεγάλη η Χάρη Σου, Ταξιάρχη μου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αξίωσε με να έρθω πάλι να Σε προσκυνήσω. Προστάτεψε όλο τον κόσμο στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.

Συγγνώμη αν σας κούρασα, αλλά η πίστη μας είναι ολοζώντανη και πρέπει να το μαθαίνουν όλοι. Ανάψτε μας ένα κεράκι στον Μεγαλόχαρο για την οικογένειά μου, φιλώ το χέρι σας και σας ευχαριστώ επιζητώντας την ευχή και ευλογία σας.

 Δ.Ρ.

(1) Στο περιοδικό υπάρχεο το όνομα και το τηλέφωνο του ανθρώπου στον οποίο έγινε το θαύμα. Όποιος θέλει να τα βρει μπορεί να ανατρέξει εκεί.