Θεία Κοινωνία ἀσθενῶν

 

ΘΕΙΑ  ΚΟΙΝΩΝΙΑ  ΑΣΘΕΝΩΝ

         Ἡ  Θεία  Κοινωνία  τῶν  ἀσθενῶν  καί  μή  δυναμένων  νά  ἐκκλησιασθοῦν  γιά  νά  κοινωνήσουν,  θά  γίνῃ  τήν  Μεγάλη  Τρίτη &  Μεγ. Τετάρτη     (19 &  20  Ἀπριλίου  2022).

          Παρακαλοῦμεν  ὅσοι  ἔχετε  ἀσθενεῖς,  νά  μᾶς  δώσετε  ὀνοματεπώνυμο – Διεύθυνση  καί  Τηλέφωνο  ἔως  τό  Σάββατο  τοῦ  Λαζάρου  (16/4/2022).

 

Ἐκ  τοῦ  Ἱεροῦ  Ναοῦ

Πρόγραμμα Ἀπριλίου 2022

 

ΙΕΡΟΥ  ΝΑΟΥ  ΑΓΙΟΥ  ΝΙΚΟΛΑΟΥ   ΙΛΙΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ   ΜΗΝΟΣ   ΑΠΡΙΛΙΟΥ   2 0 2 2  

 

 1/4/022  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 

                                            7  π.μ.  Ὄρθρος - Ὧραι  - Προηγιασμ.  Θεία  Λειτουργία

                                            5.30 μ.μ.  Δ΄  ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

                                            7.30 μ.μ.  Δ΄  ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

 2/4/022  ΣΑΒΒΑΤΟ        

                                            7 π.μ.  Ὄρθρος - Θεία  Λειτουργία

                                            6 μ.μ.  Ἐσπερινός

 3/4/022  ΚΥΡΙΑΚΗ   Δ΄  ΝΗΣΤΕΙΩΝ    

                                             7 π.μ.  Ὄρθρος - Θεία  Λειτουργία

                                             6 μ.μ.  Κατανυκτικός  Ἐσπερινός

 4/4/022  ΔΕΥΤΕΡΑ        

                                             6 μ.μ.  Μέγα  Ἀπόδειπνο- Θεοτοκάριο

 5/4/022  ΤΡΙΤΗ            

                                             6 μ.μ.  Μέγα  Ἀπόδειπνο - Θεοτοκάριο

 6/4/022 ΤΕΤΑΡΤΗ         

                                             7  π.μ. Ὄρθρος - Ὧραι - Προηγιασμένη  Θεία  Λειτουργία  

                                             6 μ.μ.  Μέγας  Κανών

 7/4/022  ΠΕΜΠΤΗ           4 μ.μ.  Ἱερά  Ἐξομολόγησις  π.  Μιχαήλ

                                             6 μ.μ.  Μέγα  Ἀπόδειπνο - Θεοτοκάριο

 8/4/022  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ   

                                             7  π.μ.  Προηγιασμένη  Θεία  Λειτουργία

                  7 μ.μ.  ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ  ΥΜΝΟΣ  Χοροστατοῦντος τοῦ  Σεβ/του  Μητροπολίτου 

                       ἡμῶν   κ.  Ἀθηναγόρου

 9/4/022 ΣΑΒΒΑΤΟ   ΤΟΥ  ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ       

                                              7 π.μ.  Θεία  Λειτουργία

                                              6 μ.μ.  Ἐσπερινός

10/4/022  ΚΥΡΙΑΚΗ   Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ    

                                              7 π.μ.  Θεία  Λειτουργία

                                               6 μ.μ.  Κατανυκτικός  Ἐσπερινός

11/4/022  ΔΕΥΤΕΡΑ            

                                               6 μ.μ.  Μέγα  Ἀπόδειπνο - Θεοτοκάριο

12/4/022  ΤΡΙΤΗ          

                                               6 μ.μ.  Μέγα  Ἀπόδειπνο  - Θεοτοκάριο

13/4/022  ΤΕΤΑΡΤΗ        

                                                7 π.μ.  Ὄρθρος - Ὧραι

                                               7 μ.μ. Βραδυνή  Προηγ.  Θεία  Λειτουργία Ἁγ. Ἰακώβου

14/4/022  ΠΕΜΠΤΗ            4 μ.μ.  Ἱερά  Ἐξομολόγησις  π.  Μιχαήλ

                                                6 μ.μ.  Μέγα  Ἀπόδειπνο  - Θεοτοκάριο

15/4/022  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  

                                                 7  π.μ.  Προηγιασμένη  Θεία  Λειτουργία

                                                 7 μ.μ.  Κανών  Λαζάρου

16/4/022   ΣΑΒΒΑΤΟ      

                                                  7 π.μ.  Ὄρθρος - Θεία  Λειτουργία

                                                  6 μ.μ.  Ἐσπερινός

17/4/022  ΚΥΡΙΑΚΗ       (Τῶν  Βαΐων)

                                                   7 π.μ.  Ὄρθρος - Θεία  Λειτουργία

                                                   5.30 μ.μ.  Α΄  Ἀκολουθία  Νυμφίου

                                                   7.30 μ.μ.  Β΄  Ἀκολουθία  Νυμφίου

 

Μ Ε Γ Α Λ Η    Ε Β Δ Ο Μ Α Δ Α

 

18/4/022  ΜΕΓ.  ΔΕΥΤΕΡΑ      7 π.μ.  Ὄρθρος - Ὧραι - Ἐσπερινός

                                                     5.30 μ.μ.  Α΄  Ἀκολουθία  Νυμφίου                                             

                                                     7.30 μ.μ.  Β΄ Ἀκολουθία  Νυμφίου

19/4/022  ΜΕΓ.  ΤΡΙΤΗ     

                                 7 π.μ.  Προηγ.  Θ. Λειτουργία  (Θεία Κοινωνία  παιδιῶν  καί  ἀσθενῶν)

                                                    5.30 μ.μ.  Α΄  Ἀκολουθία  Νυμφίου

                                                    7.30 μ.μ.  Β΄  Ἀκολουθία  Νυμφίου

20/4/022  ΜΕΓ.  ΤΕΤΑΡΤΗ

                                 7 π.μ.  Προηγ.  Θ. Λειτουργία  (Θεία Κοινωνία  παιδιῶν καί   ἀσθενῶν)

                                                     4.30 μ.μ.  ΑΓΙΟ  ΕΥΧΕΛΑΙΟ

                                                     7.30 μ.μ.  Ἀκολουθία  τοῦ  Νυμφίου

21/4/022   ΜΕΓ.   ΠΕΜΠΤΗ     

                                                      7 – 8.30 π.μ.   Θεία  Λειτουργία

                                                      7 μ.μ.   Ἀκολουθία   τῶν   Παθῶν

22/4/022   ΜΕΓ.   ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

                                               8 – 11.30  π.μ.  ΩΡΑΙ -  ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ  -  ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΙΣ

                                               12 π.μ.  Τρισάγιον ὑπέρ ἀναπαύσεως

                                               7 μ.μ.  Ἀκολουθία  τῶν  Παθῶν

                                               9 μ.μ.  Ἔξοδος  Ἐπιταφίου  (Περιφορά  ἐάν  ἐπιτρέπεται)

       

(Ὅσοι  ἐνθυμηθῆτε  νά  κρατᾶτε  ἕνα  κουταλάκι  καί  ἕνα  ποτήρι  νεροῦ  (γυάλινο) μέσα  στό  ὁποῖο  θά  ἔχετε  βάλει  ἀλεύρι  καί  νερό.  Μετά  τήν  ἐπιστροφήν  τοῦ  Ἐπιταφίου  στόν  Ναόν  καί  τήν  ὥρα  πού  θά  ἀρχίσῃ  ὁ  Ψάλτης  νά  ἀναγινώσκῃ  τόν  Ἀπόστολο,  θά  ἀνακατέψετε  τό  νερό  μέ  τό  ἀλεύρι  καί  αὐτό  θά  γίνῃ  Π Ρ Ο Ζ Υ Μ Ι,  ἀνάλογα  βέβαια  μέ  τήν  πίστιν  ἑκάστου).

23/4/022   ΜΕΓ.   ΣΑΒΒΑΤΟ     

                                                   7 – 8.30 π.μ.   Θεία  Λειτουργία

                                                   11 μ.μ.  Ἀκολουθία  Παννυχίδος

                                                   1.45 -  2 π.μ.  Τέλος  Ἀναστασίμου  Θείας  Λειτουργίας

24/4/022    ΚΥΡΙΑΚΗ   (Α Γ Ι Ο Ν   Π Α Σ Χ Α )

                                                  6 μ.μ. Α Γ Α Π Η  - Ἐσπερινός  Ἁγ.  Γεωργίου

25/4/022 ΔΕΥΤΕΡΑ  (Ἁγ.  Γεωργίου  τοῦ  Τροπαιοφόρου)

                                                 7 π.μ.  Θεία  Λειτουργία

26/4/022    ΤΡΙΤΗ    (Ἁγίων Ραφαήλ,  Νικολάου  &  Εἰρήνης)

                                                 7 π.μ.  Ὄρθρος – Θεία  Λειτουργία

29/4/022  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  (Ζωοδόχου  Πηγῆς)

                                                  7 π.μ.  Ὄρθρος – Θεία  Λειτουργία

30/4/022  ΣΑΒΒΑΤΟ              7 π.μ.  Ὄρθρος – Θεία  Λειτουργία

                                                  6 μ.μ.  Ἐσπερινός  -  Ἁγιασμός

 

(Ὑπενθύμησις: Ὅσοι ἔχετε ἀσθενεῖς ἤ ἄλλους μή δυναμένους νά ἐκκλησιασθοῦν γιά νά Κοινωνήσουν, παρακαλοῦμε νά τό δηλώσετε στούς Ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ ἔως τό Σάββατο  τοῦ Λαζάρου).

Ἐκ  τοῦ  Ἱεροῦ  Ναοῦ

Θεία Εὐχαριστία

 

ΠΕΡΙ  ΘΕΙΑΣ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ   (16^ον)  τελευταῖο

Συνέχεια  ἐκ  τοῦ  προηγουμένου ……….

Ὁ  Ἅγ.  Συμεών  Θεσσαλονίκης  λέγει:  «ἀντί  τῶν  δώρων,  τῶν  φρικτῶν  δηλ.  μυστηρίων,  τοῖς  μή  μετασχοῦσι  τούτων  παρέχεται».  Δηλ.  προσφέρεται  τό  ἀντίδωρον  σ’ ἐκείνους  πού  δέν  μετέχουν  τῶν  φρικτῶν  μυστηρίων,  τῆς  Θείας  Εὐχαριστίας.

Ὁ  Ἱερός  Καβάσιλας  ἐπίσης  γράφει  ὅτι:  «ὁ  ἄρτος  πού  διανέμεται  ὡς  ἀντίδωρον,  ἔχει  ἁγιασθῆ  ἐπειδή  προσφέρθηκε  στό  Θεό.  Καί  οἱ  πιστοί  τόν  δέχονται  με   κάθε  εὐλάβεια  μέσα  στήν  κυρτή  δεξιά  τους  παλάμη  καί  ἁσπάζονται  τό  δεξί  χέρι  τοῦ  ἱερέως,  πού  μόλις  πρίν  ἀπό  λίγο  ἀκούμπησε  τό  Πανάγιο  Σῶμα  τοῦ  Σωτῆρος  Χριστοῦ  καί  δέχθηκε  ἁγιασμό,  καί  πιστεύεται  ἀπό  τήν  Ἐκκλησία  μας  ὅτι,  τό  χέρι  αὐτό  τοῦ  λειτουργοῦ   μεταδίδει  αὐτόν  τόν  ἁγιασμόν  σέ  ὅσους  τό  ἀγγίζουν  καί  τό  ἁσπάζονται». 

Τό  ἀντίδωρο  πρέπει  νά  λαμβάνεται  μέ  εὐλάβεια  καί  σεβασμό,  διότι  εἶναι  ἄρτος  πού  ἔχει  μία  εὐλογία  καί  μεταδίδει  εὐλογία  σέ  ὅσους  τό  λαμβάνουν.

Γιαὐτό  οἱ  χριστιανοί  πού  ἐκκλησιάστηκαν  καί  παρηκολούθησαν  τήν  Θείαν  Λειτουργίαν,  ὀφείλουν  νά  παραμένουν  μέχρι  τό  τέλος  αὐτῆς  καί  νά  παίρνουν  τό  ἀντίδωρο  ἀπό  τό  χέρι  τοῦ  ἱερέως,  τό  ὁποῖο  καί  πρέπει  νά  ἁσπάζωνται  μέ  εὐλάβεια,  διότι  μόνο  μέ  αὐτόν  τόν  τρόπον  παίρνουν  τήν  ἰδικήν  Χάριν  ἀπό  τόν  ἐν  Τριάδι  Θεόν.

Ἐκείνοι  πού  δέν  μένουν  μέχρι  τό  τέλος  εἰς  τόν  Ναό  τοῦ  Θεοῦ,  γιά  νά  πάρουν  μέ  τό  ἀντίδωρο  εὐλογία,  ἁγιασμό  καί  Χάρι,  ὅπως  ὁρίζει  ἡ  ἐκκλησία  μας,  κάνουν  μεγάλο  λάθος.  Ὅπως  λάθος  εἶναι  καί  τό  νά  τοποθετῆται  τό  ἀντίδωρο  στό  παγκάρι  ἤ  σέ  κάποιο  τραπέζι  καί  νά  τό  παίρνουν  μόνοι  των  οἱ  πιστοί  φεύγοντας. 

Τό  ἀντίδωρο  πρέπει  νά  μοιράζεται  μέσα  σέ  ἡσυχία,  τήν  ὥρα  πού  οἱ  ἱεροψάλτες  ψάλλουν  διάφορους  ὕμνους.  Στήν  ἀρχαία  Ἐκκλησία  ὑπῆρχε  αὐτή  ἡ  τάξις.  Τήν  ὥρα  τοῦ  ἀντιδώρου,  οἱ  ψάλται  ἔψαλλον  διαφόρους  ὕμνους  ἤ  ἀνεγίγνωσκον  κείμενα  ἀπό  τό  Ψαλτήριο.  Αὐτό  διατηρεῖται  σήμερον  στήν  προηγιασμένη  Θεία  Λειτουργία,  ὅπου  πρό  τοῦ  «Δι’ εὐχῶν ...»,  οἱ  ἱεροψάλται  διαβάζουν  δύο  ψαλμούς  ἀπό  τό  ψαλτήριο  καί  ὁ  λειτουργός  μοιράζει  τό  ἀντίδωρο.  Καί  ἀφοῦ  μοιραστῆ  τό  ἀντίδωρον  εἰς  ὅλους  τούς  παρευρισκομένους  πιστούς,  λέγεται  τό  «Δι’ εὐχῶν  τῶν  ἁγίων  πατέρων  ...».

Οἱ  τυχόν  συνομιλίες  μεταξύ  τῶν  πιστῶν  τήν  ὥρα  τοῦ  ἀντιδώρου,  πρέπει  νά  εἶναι  χαμηλόφωνες  ἤ  ψυθιριστές.  Ὅταν  βγοῦμε  στό  προαύλιο  τοῦ  Ναοῦ,  ἐκεῖ  ἀνταλλάσουμε  τούς  χαιρετισμούς  καί  ἁσπασμούς  μας  καί  ἀλληλο-μεταδίδομε  τόν  ἁγιασμό  καί  τήν  ἀγάπη  πού  πήραμε.

Διηγεῖται  ἔνας  πνευματικός  πατέρας  μία  ἐμπειρία:   

«Μιά  Κυριακή,  τήν  ὥρα  πού  ὁ  ἕνας  ἐκ  τῶν  συνεφημερίων  κατέλυε  τό  Ἅγιο  Ποτήριο,  ἐγώ  μοίραζα  τό  ἀντίδωρο.  Στό  Ναό  ἐπικρατοῦσε  ἀπό  μερικούς  χριστιανούς,  ὅπως  λέμε  χάβρα  τῶν  Ἰουδαίων.  Τό  εἶχαν  παραξηλώσει  μέ  τίς  φωνές  τους  καί  τά  γέλια  τους.

Ἕνας  ἀπό  τούς  πιστούς  ὁ  ὁποῖος  εἶχε  πάρει  τήν  σειρά  του,  γιά  τό  ἀντίδωρο,  κοιτάζοντας  πρός  τό  Ἅγιον  Βῆμα,  βλέπει  τό  τέμπλο  νά  ἐξαφανίζεται  ἀπό  μπροστά  του.  Καί  παρατηρεῖ  τόν  ἱερέα  πού  εὑρίσκετο  στήν  πρόθεσι  καί  κατέλυε  τό  ὑπόλοιπον  τοῦ  Ἁγίου  Ποτηρίου,  νά  πλαισιώνεται  ἀπό  πλῆθος  ἀγγέλων  οἱ  ὁποίοι  ἐστέκοντο  εὐλαβικά  γύρω  του,  μέ  σταυρωμένα  τά  χέρια  στό  στῆθος  καί  σκυμμένο  τό  κεφάλι  τους  πρός  τό  μέρος  του.  Καί  τοῦτο  διότι,  μέσα  στό  Ἅγιο  Ποτήριο  ὑπῆρχε  ἀκόμα  ὁ  ζωντανός  Θεός,  τό  Σῶμα  καί  τό  Αἷμα  τοῦ  Κυρίου.  Δύο  ἀπό  τούς  ἀγγέλους,  γύρισαν  καί  κοίταξαν  τόν  πιστόν  αὐτό  μέ  βλέμμα  σοβαρό  καί  πολύ  αὐστηρό.  Λίγο  ἔλειψε  νά  λιποθυμήσῃ.  Βγαίνει  γρήγορα  ἀπό  τό  ναό,  ρίχνει  νερό  στό  πρόσωπό  του,  πίνει  καί  δύο  ποτήρια  καί  φεύγει. 

Μετά  ἀπό  λίγες  μέρες  ὁ  ἄνθρωπος  ἔρχεται  στό  ναό  καί  ἐξωμολογεῖται.  Στήν  ἐξομολόγηση  μοῦ  ἀποκαλύπτει  αὐτά  πού  εἶδε  τήν  Κυριακή  πού  προηγήθηκε,  λέγει  ὁ  πνευματικός  πατέρας.

Τήν  ἑπόμενη  Κυριακή  στήν  ὥρα  τοῦ  κηρύγματος,  ἀνέφερα  ἀνώνυμα  τό  ἐξομολογηθέν  σέ  μένα  ὄραμα.  Ὅταν  ἀργότερα  μοίραζα  τό  ἀντίδωρο,  λέτε  καί  ἡ  Ἐκκλησία  ἦταν  ἄδεια!!  Τόση  ἦταν  ἡ  ἡσυχία!!  Ὁ  ἄλλος  ἱερέας  πού  κατέλυε,  παραξενεύτηκε  μέ  τήν  ἡσυχία  πού  ἐπικρατοῦσε  (εἶχε  συνηθίσει  βλέπετε  στήν  ὀχλαγωγία  καί  ἀπόρρησε  ἀπό  τήν  ἄκρα  ἡσυχία)  καί  μέ  πλησιάζει  καί  μέ  ρωτᾶ,  καλά  δέν  ὑπάρχουν  ἄνθρωποι  στό  ναό  πάτερ;  Τί  συνέβη;  Ποιό  θαῦμα  τούς  ἐπέβαλε  αὐτή  τήν  ἡσυχία;»

Ἄν  οἱ  λειτουργοί  τοῦ  Ὑψίστου  καί  οἱ  ἐκκλησιαζόμενοι  χριστιανοί  ἔνοιωθαν  καί  βίωναν  τά  μεγαλεῖα  τοῦ  Θεοῦ  καί  τά  θαύματα  τῆς  Θείας  Λατρείας,  τότε  θά  διατελοῦσαν  ὑπό  τό  κράτος  μεγάλων  συγκινήσεων  καί  ἐντυπώσεων.  Μόνο  μέ  τή  ζωή  καί  τό  παράδειγμα  τῶν  συνειδητῶν  ἱερέων  καί  πιστῶν  χριστιανῶν,  τῶν  ἀναγεννημένων  ἀπό  τά  θεῖα  μυστήρια,  συντελεῖται  τό  θαῦμα  τῆς  σωτηρίας.

 

 

 

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

 

  ΠΕΡΙΟΔΟΣ  ΤΗΣ  ΜΕΓ.  40ΣΤΗΣ   (8 - 3 - 022)

       Ἡ  περίοδος  τῆς  Μεγ.  Τεσσαρακοστῆς,  στήν  ὁποίαν  εἰσήλθαμε,  ὁμοιάζει  μέ  ἕνα  ὑπήνεμο,  γαλήνιο  καί  ἥρεμο  λιμάνι,  στό  ὁποῖον  καταφεύγει  καί  εὑρίσκει  γαλήνη  καί  ἡρεμία  κάθε  ταραγμένη  καί  ταλαιπωρημένη  ἀπό  τίς  φουρτοῦνες  τῆς  ζωῆς,  ψυχή.

        Ὁ  Καπετάνιος  ὅταν  ταξιδεύῃ  στίς  θάλασσες  καί  ξαφνικά  ξεσπάσει    φουρτούνα  καί  τά  κύματα  κατακλύζουν  τό  καράβι  καί  κινδυνεύει  ἀπό  στιγή  σέ  στιγμή  νά  καταβροχθισθῇ  ὑπό  τῶν  κυμάτων,  σ’ αὐτές  λοιπόν  τίς  περιπτώσεις  ὁ  Καπετάνιος  προσπαθεῖ  νά  τό  ὁδηγήσει  στό  πιό  κοντινό  λιμάνι  γιά  νά  τό  περισώσει. 

              Μέ  μιά  τέτοια  φουρτουνιασμένη  καί  τρικυμισμένη  θάλασσα,  πού  ζητᾶ  να  παρασύρει  καί  νά  ἀφομιώσει  κάθε  ἀνθρώπινη  ὕπαρξη,   εἶναι  ἡ  ἐποχή  μας  καί  ἡ  Κοινωνίας  στήν  ὁποίαν  ζοῦμε  καί  ὑπάρχουμε.  Ἡ  κάθε  ἀνθρώπινη  ὕπαρξη  ὁμοιάζει  μέ  τό  καράβι  πού  προχωρᾶ  μέσα  στήν  πολυταραγμένη  καί  ἀσταθῆ  κοινωνία  μας  καί  συνεχῶς  κλυδωνίζεται.  Ἀδυνατοῦμε  νά  σταθοῦμε  ὄρθιοι  καί  νά  βαδίσωμε  σταθερά  πρός  τήν  πορεία  μας.  Τά  κύματα  μᾶς  ζώνουν  ἀπό  παντοῦ.  Ἀφρίζουν,  ὑψώνονται  θεόρατα  καί  προσπαθοῦν  νά  μᾶς  καταβροχθίσουν.  Κύματα  ὑλισμοῦ,  κύματα  ἠθικῆς  καταπτώσεως  καί  διαφθορᾶς,  κύματα  τρομοκρατίας,  κύματα  φανατισμοῦ,  κύματα  μίσους,  ψεύδους  καί  ἀκολασίας,  κύματα  ἀνίατων  ἀσθενιῶν,  τύμπανα  πολέμων  καί τελευταῖα  καί  τά  κύματα  τῆς  πανδημίας  τοῦ  COVID -  19  καί  τά  πιό  ἐπικίνδυνα,  τά  κύματα  τῶν  ἐρτζιανῶν.

       Ὁ  κάθε  ἕνας  πιάνει  ἕνα  μικρόφωνο  στά  χέρια  του  καί  προσπαθεῖ  νά  περάσει  τό  μύνημά  πού  ἐκεῖνος  θέλει  ἤ  οἱ  καθοδηγηταί  του  θέλουν,  χρησιμοποιῶντας  πολλάκις  ἀσύστολα  ψεύδη,  παραπληροφόρηση  κ. ἄ.  Καί  ὅλα  αὐτά  τοῦ  ἐπιτρέπονται  ἐν  ὀνόματι  τῆς  ταλαιπωρημένης  καί  ξεθωριασμένης  πλέον  λέξεως,  τῆς  «Δημοκρατίας».  Ἐν  ὀνόματι  τῆς  Δημοκρατίας  μπορῶ  νά  διαδίδω  ψεύδη,  νά  ὑβρίζω  τά  ἱερά  καί  τά  ὅσια,  νά  προβάλλω  ἀνηθικότητες,  νά  παραπληροφορῶ,  νά  δείχνω  ἀνυπακοή  στούς  νόμους  καί  τά  ψηφίσματα  τοῦ  κράτους,  νά  ὑβρίζω  ἄρχοντας  καί  ἀρχομένους,  νά  σκοτώνω,  νά  τρομοκρατῶ,  νά  κλέβω,  νά  διαδηλώνω  μέ  κάθε  ἄνομο  τρόπο  καί  μέσο  τήν  ἀντίθεσή  μου,  νά  ἀτιμάζω  νά  καταστρέφω  τήν  περιουσία   τοῦ  συνανθρώπου  μου,  νά  διαλύω  καί  παραλύω  τά  πάντα,  νά  κάνω  τά  πάντα,  χωρίς  νά  ἔχω  τόν  φόβο  ἤ  τόν  ἔλεγχον  καί  αὐτῆς  ἀκόμη  τῆς  συνειδήσεώς  μου,  καί  ὅλα  αὐτά  μοῦ  ἐπιτρέπονται  ἐν  ὀνόματι  τῆς  «Δημοκρατίας».

          Ὅλα  αὐτά  μᾶς  δημιουργοῦν  μιά  ψυχική  ἀναστάτωση,  μιά  ταραχή,  μιά  ἀνησυχία  καί  ἕνα  ἐνδόμυχο  φόβο.  Ποῦ  ἄραγε  βαδίζουμε;  Ποιός  κατήφορος  καί  κατρακύλισμα  μᾶς  πῆρε;  Ἄραγε  θά  σκαλώσωμε  ἀπό  κάπου  γιά  νά  σωθοῦμε;   Μήπως  ὑπάρχει  κάποιος  χῶρος  στόν  ὁποῖον  ἐάν  καταφύγωμε,  ἴσως  ἀπαλλαγοῦμε  ἀπό  ὅλα  αὐτά  καί  ἐπανακτίσωμε  καί  πάλι  τήν  ψυχική  μας  γαλήνη  καί  ἡρεμία; 

Ὁ  χῶρος  αὐτός  ὑπάρχει  καί  εἶναι  ἡ  ἀγκαλιά  τοῦ  Θεοῦ.  Ἐμεῖς  τοὐλάχιστον  οἱ  ζωντανοί  χριστιανοί  ἔχομε  καθῆκον  καί  ὑποχρέωση  νά  καταφεύγωμε πρός  τόν  Θεόν  καί  νά  ζητοῦμε  τό  ἔλεος  καί  τήν  εὐσπλαχνία  του.  Καί  μιᾶς  καί  βρισκόμεθα  στήν  πλέον  κατάλληλον  περίοδον  τῆς  Ἁγίας  καί  Μεγάλης  Τεσσαρακοστῆς,  δέν  πρέπει  νά  παραλείπωμε  τό  καθῆκον  μας  αὐτό.

      Ἡ  περίοδος  αὐτή  τῆς  Ἐκκλησίας  μας,  εἶναι  περίοδος  νηστείας  καί  προσευχῆς.  Ἡ  νηστεία  καί  ἡ  προσευχή  εἶναι  ἕνα  πολύτιμο  μέσο,  γιά  νά  πλησιάσει  κάποιος  τόν  Θεό  καί  νά  ἀποσπάσει  τό  ἔλεός  Του  καί  τήν  Εὐσπλαχνία  Του.

        Στήν  Π.  Διαθήκη,  βλέπομε  τόν  Ἔσδρα  νά  ὁδηγεῖ  τόν  Ἰσραηλιτικό  λαό  πρός  τήν  πατρίδα  του,  καί  πλησίον  τοῦ  ποταμοῦ  Ἀσσουά,  νά  κηρύσσει  νηστεία.  Καί  παρεκάλεσα,  λέγει,  τόν  Θεό  νά  μήν  συναντήσωμε  στό  δρόμο  μας  κανένα  ἐχθρό  ὁ  ὁποῖος  θά  ἐμποδίσει  τήν  ἐπιστροφή  μας  στήν  Πατρίδα  μας.  «Ἐνηστεύσαμε  καί  ἱκετεύσαμε  τόν  Θεόν  ἡμῶν  περί  τούτου,  καί  ἔγινεν  ἵλεως  πρός  ἡμᾶς».

        Ὁ  Προφ.  Δανιήλ,  εἶναι  αἰχμάλωτος  μαζί  μέ  τό  λαό  του  στούς  Βαβυλωνίους.  Ἐκεῖ  στήν  Βαβυλῶνα  ὅπου  ὁδηγήθηκαν,  στρέφεται  ὁ  Προφήτης  μέ  ἀγωνία  πρός  τόν  Θεό,  μέ  προσευχή  καί  νηστεία  καί  ζητεῖ  νά  ἐλευθερώσει  τόν  λαόν  του  καί  νά  ἐπιστρέψει  στήν  Ἁγία  Πόλη  Ἱερουσαλήμ.  «Ἔστρεψα  τό  πρόσωπόν  μου  πρός    Κύριον  τόν  Θεόν,  λέγει  ὁ  Προφήτης,  διά  νά  κάμω  δεήσεις  καί  προσευχάς,  ἐν  νηστείᾳ  καί  σάκκῳ  καί  σποδῷ.  Ἄρτον  ἐπιθυμητόν  δέν  ἔφαγον  καί  κρέας  καί  οἶνος  δέν  εἰσῆλθε  εἰς  τό  στόμα  μου,  οὐδέ  ἤλειψα  ἑαυτόν  παντελῶς,  μέχρι  συμπληρώσεως  τριῶν  ὁλόκληρων  ἑβδομάδων».

     Καί  Ὁ  Θεός  εἰσακούει  τήν  προσευχήν  καί  στέλνει  τόν  Ἀρχ.  Γαβριήλ  καί  δίδει  ἀπάντηση.

         Ἐπίσης,  ἐπί  ἐποχῆς  Προφ.  Ἰωήλ,  ὁ  λαός  τοῦ  Θεοῦ  εἶχε  ξεφύγει  ἀπό  τόν  ὀρθόν  δρόμον,  ἔδειχνε  ἀδιαφορία  πρός  τόν  Θεό,  σταμάτησε  ἀκόμη  καί  τίς  προσφορές  του  πρός  Αὐτόν.  Γιαὐτό  καί  ὁ  Θεός  ἐπιτρέπει  στήν  ἀκρίδα,  τήν  κάμπια,  τόν  βροῦχο  καί  τήν  ἐρυσίβη  νά  ἀφανίσουν  τά  πάντα,  πρᾶγμα  τό  ὁποῖο  καί  ἔγινε.  Τότε  ὁ  Προφήτης  καλεῖ  τόν  λαό  καί  τούς  ἱερεῖς  νά  νηστέψουν  καί  νά  προσευχηθοῦν  καί  νά  παρακαλέσουν  τόν  Κύριο  νά  τούς  λυπηθῇ  καί  νά  ἀποσύρῃ  ἀπό  πάνω  τους  τήν  καταστροφή.  Καί  ὁ  Θεός  βλέποντας  τήν  μετάνοιά  τους  εἰσακούει  τήν  προσευχήν  καί  ἀποσύρει  τήν  ὀργήν  του.

               Ὁ  Προφ.  Δαβίδ  γιά  νά  ἀποσπάσει  τό  ἔλεος  τοῦ  Θεοῦ  γιά  τά  ἁμαρτήματά  του,  νηστεύει  καί  προσεύχεται:  «τά  γόνατά  μου  ἠτόνησαν  ἀπό  τῆς  νηστείας.  Ἐταπείνωσα  ἐν  νηστείᾳ  τήν  ψυχήν  μου  καί  ἐνεδυόμην  σάκκον  καί  προσηυχόμην».

                Μήπως  καί  ἐμεῖς  σήμερον,  ξεφύγαμε  ἀπό  τόν  ὀρθόν  δρόμον  καί  δείχνομε  ἀδιαφορία  πρός  τόν  Θεό  καί  πρός  τά  θρησκευτικά  μας  καθήκοντα  καί  ὑποχρεώσεις;   Μήπως  μέ  τήν  στάση  μας  αὐτή  ἀναγκάσωμε  τόν  Θεό  νά  μᾶς  στείλει   κάποια   δοκιμασία;   Μήπως   θἄπρεπε  νά   ὑψώσωμε   καί   ἐμεῖς,   ὅπως   οἱ 

Προφῆται,  τόν  νοῦν  καί  τήν  καρδιά  μας  πρός  τόν  οὐρανό  καί  νά  ζητήσωμε  συγγνώμη;

           Ὅλα  αὐτά  δηλώνουν  καί  σέ  μᾶς  ὅτι,  προκειμένου  νά  ζητήσωμε  τό  ἔλεος,  τήν  εὐσπλαχνία  καί  τήν  βοήθεια  τοῦ  Θεοῦ,  ἔχομε  στή  διάθεσή  μας  δύο  φοβερά  μέσα.  Τή  νηστεία  καί  τήν  προσευχή.  Ἡ  Ἐκκλησία  μας,  μᾶς  προσφέρει  τήν  προσευχή  μέ  τίς  καθημερινές  ἀκολουθίες,  τήν  περίοδο  αὐτή.

          Νηστεύοντες  λοιπόν  καί  προσευχόμενοι  στούς  ναούς  μας,  εἶναι  ἀδύνατον  νά  μήν  ἀποσπάσωμε  τό  ἔλεος  καί  τήν  συμπάθεια  τοῦ  Θεοῦ.

          Ὀφείλομε  νά  πράξωμε  αὐτό  πού  καί  ἡ  Ἐκκλησία  μας,  ἀλλά  καί  οἱ  περιστάσεις  καί  οἱ  καιροί  πού  ζοῦμε  τό  ἐπιτάσσουν.  Νά  νηστεύσωμεν  καί  προσευχόμενοι  νά  παρακαλέσωμε  τόν  Θεόν  νά  ὁδηγήσει  τήν  Πατρίδα  μας  σέ  ὑπήνεμο  λιμάνι,  ἵνα  ἐν  τῇ  γαλήνῃ  αὐτῆς  διάγωμεν  καί  ἡμεῖς  βίον  ἥρεμον  καί  ἡσύχιον,  ἐν  πάσῃ  εὐσεβείᾳ  καί  σεμνότητι.   Γένοιτο.